Хаврын тэргүүн сар гаруут хоёр хоног налайсан тэнгэр гэнэт цасаар гахаж нүүр нүдгүй шуурч, зам даваа хаагдаж хүн мал уруудан аюул тарьчихлаа. Уг нь цаг агаар, Онцгой байдлын байгууллагаас тодорхой хугацааг заан анхааруулсаар байсан сан. Хийморь сэргээж, уул овоонд гарах, хамаатан садныдаа очих… нэрийдлээр хөдөөг зорихдоо мэргэжлийнхний анхааруулгыг үл тоон замд гарагсдыг хийрхэл хөтлөв үү гэхээс өөр тайлбар олдошгүй. Харин хоттой хэдээ 11-р сараас хойш давтсан зудын эрсдэлээс үүрч дүүрэн байж өдий хүргэн онд мэнд оруулж буй малчдын хувьд тун харамсалтай байдал тохиолдож цаг нэн хүндэрчээ. Хаврын нойтон шамарга гэдэг хүн малын аминд хамгийн халтай хэцүү бэрхшээл.

Өл хоол муутай мал хүйтэн цасны нойтон хайрууд хавирга нь жиндэж осгох, бэлчээрт хоёр өдрийн наранд алсарсан нь гэнэтийн цасанд хөл туруу нь халцарч хөлдөөд алхах ч аргагүйдэн сөхөрнө. Хэдэн амь зуулгаа цаг зуурын бэрхшээлд хуйгаар нь тавиад туучихгүйн төлөө байдаг чадлаа бараад хөөрхий малчид цас самардан, тэнхээгээ баран самгардах нь тэр.

Эх орныхоо газар нутаг, өв уламжлал, үнэт зүйл дархлааны эзэд болсон Монгол малчдадаа түүхийн эдийг нь боловсруулах үйлдвэр барьж өгөх, амьжиргааг нь дэмжих бодлого боловсруулахаасаа төр засаг одон тэмдэг тарааж, цаасан малгай өмсгөхөөс хэтэрсэнгүй. Хамгийн том сургамж нь бид цаг агаарын мэдээ, аюулт үзэгдлийн сэрэмжлүүлэг, болгоомжлол анхааруулгыг хаа хаанаа тооцож тоож мэддэггүй шахуу.

Д.ЭНХБАТ